Praksu Vlade Crne Gore da u grad pod Golubinjom šalje kadrove iz drugih sredina u pljevaljskoj opoziciji ocjenjuju kao ponižavanje Pljevljaka, ali i kao potvrdu njihove tvrdnje da u lokalnom DPS-u nema adekvatnih kadrova. Iz opozicionih redova ističu da su u poslednjoj deceniji na rukovodeća mjesta postavljani kadrovi iz drugih gradova, ili Pljevljaci koji su odavno napustili rodni grad. Među onima koji su došli na upravljačka mjesta iz drugih sredina najčešće upadaju u oči Luka Jovanović, koji je iz Nikšića poslat za direktora Termoelektrane, Vladan Dubljević, koji je takođe iz Nikšića došao na funkciju prvog čovjeka Rudnika uglja, kao i Nusret Kalač koji je postavljen za direktora Uprave za šume, a ranije je radio u Rožajama. Tu su i oni koji su rođeni u Pljevljima, ali su duže vrijeme živjeli u Podgorici, pa ih je potom Vlada imenovala na važne funkcije u Pljevljima- izvršni direktor Rudnika uglja Slavoljub Popadić i načelnik Centra bezbjednosti Pljevlja Predrag Tanjević… I sam predsjednik opštine Mirko Đačić je prodao stan u Pljevljima i preselio se u Podgoricu, da bi ga vladajuća partija

2014. godine vratila u Pljevlja nakon čega je izabran za predsjednika opštine. Poslednji koji je imenovan na neku od važnih funkcija u Pljevljima je Nusret Kalač koji je tokom ove godine postavljen za direktora Uprave za šume.

– Praksa imenovanja ljudi koji nisu Pljevljaci na ključne pozicije u našem gradu govori ili o nedostatku kvalitetnih kadrova u redovima DPS-a ili o nedostatku hrabrosti ljudi unutar lokalnog DPS- a da se odupru odlukama centrale. Pljevlja i te kako imaju kvalitetne ljude i stručnjake da pokriju ne samo pozicije u ovom gradu već i šire, ali vlast sprovodi isključivo partijska imenovanja – kaže odbornik Demokratskog fronta u Nikola Rovčanin i poručuje da je osnovni problem u tome što DPS traži u prvom redu podobne, a ne sposob ne.

Prema riječima Rovčanina, prednost imaju ,,poslušnici iz Podgorice i Nikšića’’, a potom na red dolaze oni koji se nalaze u Pljevljima. On navodi da je strašno da su na pojedina mjesta u Rudniku za direktore nekih sektora imenovani ljudi iz drugih sredina, a za direktora Uprave za šume imenovan je Nusret Kalač, diplomirani pravnik iz Rožaja čime su, kako navodi, poniženi brojni inženjeri iz oblasti šumarstva, odnosno ljudi od struke i znanja u toj oblasti.

– Grad koji je dao ogroman broj poznatih imena, univerzitetskih profesora, akademika, rukovodilaca stranih kompanija, sportista danas je pod upravom DPS-a spao na to da njegovim resursima gospo dare ljudi iz drugih gradova, kaže Rovčanin i napominje da je poslednjih godina bilo dosta njihovih sugrađana koji su obavljali značajne funkcije, ali Pljevljaci od njih nijesu imali neke koristi.

Rovčanin je prokomentarisao i period kada je na čelu Rudnika uglja bio Predrag Bošković.

– U njegovo vrijeme pljevaljski rukomet je propao, jer nije bio finasijski podržan, dok je rukomet u Podgorici doživio uspon. Za dvije godine dok je Boško vić bio na čelu Rudnika za pod-gorički rukomet je dato preko dva miliona eura, dok su pljevaljski rukometni klubovi doživjeli najveći pad. Takvi kadrovi nemaju osjećaja prema sredini u kojoj rade i često se ne solidari-šu s građanima i gradom s kojim ih vezuju samo mandat i novac. Imali smo priliku da pojedini kadrovi koji su porijeklom iz Pljevalja, rade za interese drugih gradova. Podsjećam da je Rudnik uglja svojevremeno milionskim iznosima finansirao ŽRK ,,Budućnost’’, dok je pljevaljski rukomet propadao. Pljevljima trebaju lokalpatriote i istinski prijatelji ovog grada na ključnim pozicijama, poručio je Rovčanin.

Kao u vrijeme kralja Nikole

Pljevljaci često sadašnje vrijeme porede sa 1913. godinom kada su Pljevlja ušla u sastav Crne Gore. Prethodno su Pljevlja do 1912. godine bila u sastavu Turskog carstva, a do jeseni 1913. godine u sastavu Kraljevine Srbije. Prilikom ulaska u sastav Crne Gore na sva važnija mjesta su poslati kadrovi iz unutrašnjosti, a najčešće sa Cetinja. Kralj Nikola Petrović je na taj način želio što bolju kontrolu u Pljevljima, ali se desilo da je grad počeo naglo da propada, jer su na upravljačke pozicije došli ljudi iz slabije razvijene sredine, nego što su tada bila Pljevlja u odnosu na tadašnju Crnu Goru.