Žabljak je nekada imao aerodrom, autobusku stanicu, reprezentativne hotele, bio je centar turizma koji su obožavali kako domaći tako i stranci. Međutim iz godine u godinu sistematski se uništavao i sada mnogi njegovi djelovi predstavljaju sliku stanja u kojem se naše društvo nalazi. Ruševine hotela, razrovane ulice, haos sa parkiranim automobilima, restrikcije vode i pored bogatstva vodom koju Durmitor ima.

Autobuska stanica više to nije, sada je ruglo koje nam kalja obraz pred svim ljudima koji sa radošču dolaze. Prva slika koju vide je upravo urušena zgrada koja više nema svoju svrhu. Razlupana iznutra, sa šalterima koji nemaju svoju svrhu, samo okačeni papiri sa obavještenjima, sramota za jedan ozbiljan turistički centar u 2021. godini.

I svi to prihvataju kao normalno…

Stara vlast na državnom nivou se nije okretala Žabljaku, nova ide njihovim stopama, a opštinska nastavlja da ništa ne radi.

Uprkos sve većem broju mladih ljudi koji su ostali na Žabljaku da svojom pozitivnom energijom pokušaju da povrate nekadašnji sjaj ovom prelijepom i posebnom mjestu, izgleda da je to Sizifov posao usljed nebrige koju prema Durmitoru imaju odgovorni ljudi u zemlji.