Foto: PV Informer –

Čak 37 odsto dionica crnogorskih puteva ima najgoru ocjenu po pitanju bezbjednosti, odnosno visoku stopu rizika. Za najnebezbjednije puteve na crnogorskoj teritoriji označeni su M-1 (granica sa Hrvatskom – Meljine – Lipci – Kotor – Budva – Petrovac – Ulcinj – granica sa Albanijom), M-2 (Petrovac – Golubovci – Podgorica – Mioska – Kolašin – Mojkovac – Ribarevina – Bijelo Polje – granica sa Srbijom), M-7 (Nikšić – Vilusi – granica sa BiH), M-8 (Lipci – Grahovo – Vilusi), R-2 (Berane – Andrijevica – Murino – Plav – Gusinje – granica sa Albanijom), R-22 (Ulcinj – Ada) i R-23 (Cerovo – Bogetići – Danilovgrad – Spuž – Vranjske njive). U međunarodnim i regionalnim analizama, put je, kao uticajni faktor, prepoznat u preko 20 odsto saobraćajnih nezgoda sa poginulim licima, zbog čega iz Ministarstva untrašnjih poslova (MUP) upozoravaju da je neophodan sistemski pristup i primjena alata koji mogu poboljšati bezbjednost puteva.

Označeno samo pola pružnih prelaza

Od 37 putnih prelaza na prugama u Crnoj Gori, kako se navodi u dokumentu MUP-a, samo 54 odsto je označeno propisanom svjetlosnom signalizacijom i polubranicima.

– Činjenica je da postoji veliki broj prelaza puta preko pruge, ali sa ometenom preglednošću na prelazima i slabom uočljivošću (neoznačenošću) samih prelaza puta preko pruge, što predstavlja jedan od problema koji doprinosi nastanku rizičnih situacija u saobraćaju – ukazano je u strategiji.

Procjenu bezbjednosti na putevima radila je Uprava za saobraćaj 2019. godine, a istraživanjem su obuhvaćena 1.853 kilometra magistralnih i regionalnih puteva u Crnoj Gori pomoću iRAP metodologije.

– Pojedinačna stopa rizika u Crnoj Gori, prema sprovedenom istraživanju, prilično je visoka, jer je 37 odsto dionica dobilo najgoru ocjenu – visoku stopu rizika. Sa druge strane, dionice sa niskom i srednjom stopom rizika su npr. M-1 između Ulcinja i Sukobina, M-5 između Berana i Rožaja i M-6 između Šavnika i Jasenovog polja – navodi se u Strategiji poboljšanja bezbjednosti u drumskom saobraćaju za period od 2023. do 2030. godine, koju je uradio MUP.

Konstatovano je da je Uprava za saobraćaj, kao upravljač državnim putevima, u prethodnom periodu sprovela više revizija bezbjednosti saobraćaja za projekte novih puteva koji su finansirani sredstvima Evropske banke za obnovu i razvoj i Evropske investicione banke.

– Bez obzira na navedeno, još uvijek je u velikoj mjeri prisutan problem neredovne primjene alata za unapređenje bezbjednosti putne infrastrukture, kako na državnim, tako i na opštinskim putevima i ulicama, i potpuni izostanak primjene ovih alata prilikom izrade planske dokumentacije – ocijenjeno je u ovom dokumentu.

Ukazano je da je u prethodnom periodu postojala velika disperzija oko prepoznavanja faktora koji utiču na nastanak nezgoda i posledica nezgoda od strane službenika i službenica saobraćajne policije koji vrše uviđaje saobraćajnih nezgoda, zbog nepostojanja periodičnih obuka i usavršavanja. Zbog neuspostavljanja procesa „Dubinskih analiza saobraćajnih nezgoda“ i nezavisnih ocjena uticaja puta na nastanak saobraćajnih nezgoda sa najtežim posledicama, dovelo je do, kako navode iz MUP-a, izostanka kvalitetnijih analiza podataka o uzrocima i uticajnim faktorima puta i boljeg uočavanja i sagledavanja problema bezbjednosti saobraćaja, kao i mjera za smanjenje negativnog uticaja puta na bezbjednost saobraćaja.

Neusklađenost brzine, fale obilaznice

Često postoji problem neusklađenosti između ograničenja i stvarne brzine kretanja vozila, jer se ne upravlja brzinama; veliki je broj pristupa (priključaka) na puteve višeg ranga, nebezbjedni su prolasci državnih puteva kroz naselja, nedostaju obilaznice, posebno oko većih naseljenih mjesta. U velikoj mjeri nedostaje adekvatna infrastruktura za ranjive učesnike u saobraćaju, a zone škola uz državne i opštinske puteve nisu uređene, kao ni ostale lokacije povećanog prisustva ranjivih učesnika u saobraćaju. Posebno veliki problem je i neodgovarajuće održavanje puteva – navodi se u strategiji.