Lazareva subota ili u narodu poznat praznik kao Vrbica, predstavlja kraj Velikog posta i najavu Strasne sedmice. Strasna sedmica je sedmica Hristovog stradanja, smrti i Vaskrsenja.

Lazareva subota obilježava se u spomen na čudo koje je Hristos učinio podigavši iz mrtvih prijatelja Lazara iz Vitanije.

Prema Jevanđelju po Jovanu, na vijest o Lazarevoj smrti, Isus je došao u Vitiniju gdje je njegov prijatelj već četiri dana bio sahranjen. Došao je do groba i zatražio da se skloni kamen. Pozvao je Lazara da izađe i ovaj je to učinio, uvijen u pogrebni pokrov. Ovo čudo je bilo i neposredni uzrok presude na smrt raspećem, koje će ubrzo uslijediti. Lazar je živio još trideset godina nakon vaskrsenja kao episkop na Kipru, gdje ga je posjetila i Bogorodica.

Događaj Lazarevog vaskrsenja je, prema četiri Jevanđelja, uvod u novu vjeru, u Vaskrsenje. U hrišćanstvu taj praznik ima značenje pobjede života nad smrću.

Nakon Lazarevog vaskrsavanja, Isus je sjutradan, na Cvijeti, svečano ušao u Jerusalim, gdje su ga dočekali ljudi, noseći u rukama palmine grančice. Pravoslavni vjernici kao uspomenu na taj događaj proslavljaju Vrbicu, koja za hrišćane predstavlja praznik dječije radosti, jer je Hristos, polazeći u Jerusalim rekao: „Pustite djecu k meni, jer takvih je Carstvo nebesko“.

Na ovaj dan bere se olistalo pruće vrbe, jer se vjeruje da se tako snaga zelenila prenosila na djecu i odrasle, budući da je vrba zbog bujnog rasta smatrana simbolom zdravlja i snage. Za Vrbicu je običaj da se oko struka nose grančice vrbe, a oko vrata zvončići, koji simbolizuju pozdrav Hristu.

Ovo je praznični dan u kome se takođe ne rade teži fizički poslovi.