Ne postoji primjer u regionu niti u Evropi da je interes kompletne privredne grane jedne države podređen interesima jednog čovjeka. Takođe, ne postoji primjer da je sudbina šumskog bogatstva jedne zemlje prepuštena neodgovornom pojedincu. Tako je u Crnoj Gori drvoprerađivačka industrija praktično zarobljena od strane Brkovićeve „Vektre Jakić“. 

Prije nego što je DPS rеalizovao investicije po svojoj mjeri, kompanija „Velimir Jakić“ je zapošljavala preko 1000 radnika. Danas u ovoj kompaniji radi svega 16 zaposlenih. U prvoj fazi je otpuštena polovina, zatim je broj zaposlenih sveden na 250, pa je opet poslednjih nedelja sprovodeno parcijalno otpuštanje od po 20 do 30 zaposlenih. Danas u ovoj kompaniji radi svega 16 zaposlenih, od kojih 10 u upravi a 6 u pogonu Energana. 
Važno je napomenuti da Brković duguje zaposlenima čak 18 zarada. Pored dugovanja zaposlenima dužan je državi, opštini i dobavljačima više desetina miliona eura. 

Takođe, odnos ove kompanije prema šumama je katastrofalan. Podsjećamo da je prilikom raskida koncesionog ugovora konstatovano da Vektra Jakić u kontinuitetu krši odredbe o izgradnji i održavanju šumskih puteva jer je umjesto da izgradi 155 kilometara šumskih puteva, izgradila ukupno 35 kilometara.

Zbog činjenice da Brkovićeva kompanija nije preduzimala obavezne mjere na zaštiti zdravlja, osušeno je čak 80 hiljada kubika šume. Prema navodima Uprave za šume kompanija je od početka trajanja koncesionog ugovora trebala zasaditi 3.143 hektara novih šuma, a zasadio je svega 319 hektara odnosno ispunila je svega 10,1 odsto svoje obaveze. 

Brković je samo jedan od Đukanovićevih “investitora” koji su uništavajući prirodne i privredne resurse, gomilali svoja bogatstva. Sve to uz toleranciju bezakonja i podršku korumpiranih institucija. Poslednjih dana u javnosti je prisutan sukob Uprave za šume i Brkovićeve kompanije na temu odgovornosti za trenutno stanje, dok radnici i privreda ispaštaju.