Elektroprivreda (EPCG) razmatra nekoliko modela zbrinjavanja opasnog otpada koji se nalazi u krugu nikšićke Željezare i njegovog daljeg tretmana. Mišljenja smo da, u kontekstu uslova kupoprodajnog ugovora, već imamo optimalno rješenje, saopštili su „Danu“ iz te energetske kompanije.

Naime, prethodne godine iz Uprave za inspekcijske poslove potvrdili su našoj redakciji da se u krugu fabrike nalaze ogromne količine opasnog otpada koji je uskladišten uprkos obavezi o izvozu koju je imao tadašnji vlasnik fabrike, turski Toščelik.

Prema informacijama koje su nam tada potvrđene, u fabrici je uskladišteno oko 3.800 tona elektrolučne metalne prašine, 31.000 litara otpadnih nehlorovanih hidrauličnih ulja, kao i motornih ulja, ulja za mjenjače i podmazivanje, 155 buradi koja su kvalifikovana kao opasan otpad, burad sa cunderom i nemetalnim otpadom, 190 komada, kao i 17 tona otpadnih guma.

– Metalna prašina je spakovana u džambo vreće i odložena u privremeno skladište, pogon vučionice. Operater ima potpisan ugovor sa kompanijom „Belin Madenčilik“ iz marta 2020. godine, ali izvoz nije realizovan – kazali su tada „Danu“ iz Uprave za inspekcijske poslove.

Iz EPCG pojašnjavaju da još uvijek nijesu stekli pravo ulaska u posjed, niti pravo svojine nad predmetnom imovinom, a trenutak sticanja navedenih prava zavisi isključivo od dinamike realizacije ugovornih obaveza ugovornih strana, koja se zasad odvija u skladu sa uslovima ugovora.

– Kako još uvijek nije ni držalac ni vlasnik otpada, EPCG nema obavezu zbrinjavanja otpada, niti je u mogućnosti da preduzima mjere za njegovo propisno zbrinjavanje – kazali su iz EPCG.

Iz te kompanije ističu da se nisu bavili poslovanjem kompanije Toščelik jer predmet ugovora nije prenos vlasničkog udjela u kompaniji, već isključivo prava svojine nad pokretnom i nepokretnom imovinom.

– Stoga ne možemo komentarisati bilo koji segment njihovog poslovanja. Smatramo da su jedine relevantne adrese za odgovore na pitanja koja tretiraju obavezu zbrinjavanja otpada u prethodnom periodu vlasnik i nadležna državna tijela. Detalje ugovora između EPCG i prodavaca imovine ne možemo otkrivati bez saglasnosti druge ugovorne strane, ali radi javnosti ističemo da smo ovom pitanju tokom pregovora pristupili sa dužnom pažnjom, slijedom čega smo na internom nivou preduzeli odgovarajuće korake – tvrde iz EPCG.

Prema ranije objavljenim informacijama, za izvoz ovog otpada ponuda ovlašćenog ponuđača „Hemosan“ iz Bara bila je 290 eura po toni, što bi za ovu količinu otpada iznosilo 1.100.000 eura. Na pogonu vučionice su postavljena rolo-vrata, pa postoji opasnost da se zbog njihovog neodržavanja pod uticajem vjetra pocijepaju vreće u kojima je upakovana prašina i da se ona raznese, ili da usled prokišnjavanja krova dođe u kontakt sa vodom.

U fabrici uskladišteni i pepeo i šljaka

Iz UIP-a su ranije naveli da u krugu fabrike veliki problem predstavlja i neprerađena šljaka, koja se privremeno skladišti na tom mjestu.

– Veliki problem predstavlja neprerađena šljaka u ukupnoj količini 26.600 tona, kao i pepeo iz kotla, 9.300 tona, koje su okvalifikovane kao neopasan otpad. Operater je pokušao da riješi ovaj problem tako što je kontaktirao s deponijama komunalnog otpada „Livade“ i „Možura“, koje su odbile da prime otpad. Opština Nikšić se bila obavezala da pronađe lokaciju za deponovanje, ali na tome je ostalo – saopštili su tada iz UIP-a.