Elektroprivreda (EPCG) nije uspjela ni preko suda da umanji svoje obaveze plaćanja poreza na nepokretnosti u opštini Pljevlja. Prema podacima „Dana”, prije dvije godine predstavnici EPCG su preko Upravnog suda tužbom tražili da se poništi rješenje glavnog administratora Opštine Pljevlja, kojim je utvrđen porez na nepokretnosti za period od januara do decembra 2018. godine, za zemljište i objekte, u ukupnom iznosu od 1.206.405 eura. EPCG je sporila iznos od oko 572.995 eura, međutim, sud im nije izašao u susret, što se može vidjeti u presudi koja je donijeta krajem juna ove godine.

EPCG je osporila zakonitost rješenja Opštine Pljevlja „u dijelu dispozitiva kojim je utvrđen porez na nepokretnosti u iznosu od 572.995 eura, za građevinske objekte – transformatore, generatore, prekidače, razvodna postrojenja i drugo”.

Navela je da je prvostepeni organ mogao za utvrđivanje poreske obaveze na nepokretnostima koristiti samo podatke koje je poreski obveznik naveo u poreskoj prijavi. Smatra da je pogrešno zaključivanje poreskog organa da se pod pojmom nepokretnosti podrazumijevaju i postrojenja, oprema i vodovi – sa konta 023. Ukazao je da se u smislu pozitivnih zakonskih propisa i podzakonskih akata (Zakona o porezu na nepokretnosti, Zakona o državnom premjeru i katastru nepokretnosti, Zakona o planiranju prostora i izgradnji objekata, MRS, Zakona o računovodstvu, Pravilnika o kontnom planu), građevinski objekti – transformatori, generatori, razvodna postrojenja, vodovi, u smislu određivanja poreske obaveze – poreza na nepokretnosti, ne mogu smatrati nepokretnostima. Oni predstavljaju opremu – pokretne stvari, koje se bez povrede svoje suštine mogu premještati sa mjesta na mjesto i koje se knjiže na konto 023 – oprema. Predložio je da sud tužbu usvoji i poništi osporeno rješenje – piše u presudi. Dodaje se da je u odgovoru na tužbu Opština Pljevlja ostala u svemu pri razlozima datim u osporenom rješenju i predložila je da sud tužbu odbije kao neosnovanu.

U obrazloženju presude sud navodi da su neosnovani navodi tužbe da se u postupku utvrđivanja poreske obaveze ne mogu primjenjivati naprijed navedeni propisi, „kojima se definiše šta se smatra objektom, s obzirom na to da je poreskim propisima regulisano šta sve može biti predmet utvrđivanja poreske obaveze, a između ostalog, to su i drugi objekti”.

Kako je pojam energetskog objekta određen, navedenim odredbama Zakona o uređenju prostora i izgradnji objekata i Zakona o energetici (pojam objekta), to se u konkretnom slučaju radi o drugim objektima. Kod činjenice da su u poslovnim knjigama tužioca, objekti evidentirani kao njegovo vlasništvo, neosnovano se navodima tužbe, osporava pravilnost osporenog rješenja, a ovo iz razloga što je, obveznik poreza na nepokretnosti lice koje je vlasnik nepokretnosti, pri čemu nije od značaja da li su iste upisane u katastar nepokretnosti – piše u presudi Vijeća Upravnog suda, sastavljenog od sudija Svetlane Budisavljević, kao predsjednice vijeća, Snežane Vukčević i Medine Mušović, kao članova vijeća.