Dok se čeka ishod glasanja o novim izmjenama Zakona o unutrašnjim poslovima po hitnoj proceduri, sindikati i struka strahuju da je riječ o političkoj kontroli nad policijskim službenicima. Predlagači poručuju da je predloženi zakonski akt zapravo put ka većoj profesionalizaciji policije.

Da li su izmjene Zakona o unutrašnjim poslovima korak ka većoj profesionalizaciji policije, kako tvrde u vladajućoj većini, ili pak instrument političke lojalnosti, kako upozoravaju iz opozicije i dijela civilnog sektora?

U Nezavisnom sindikatu policije strahuju da je riječ o ovom drugom. Predsjednik te strukovne organizacije, Igor Rmandić, ukazuje da se bojazan odnosi prije svega na procedure koje se tiču gubitka posla, odnosno raskida radnog odnosa.

„A sprovode se kroz otkrivanje, odnosno detekciju takozvanih bezbjednosnih smetnji koje bi po novom zakonu radila komisija koja ne bi morala da pribavi mišljenje Agencije za nacionalnu bezbjednost, ne bi bila dužna da saopšti političkom službeniku razloge zbog kojih on gubi posao, odnosno koje su to bezbjednosne smetnje koje ima, tako da bi se na taj način policajcima uskratilo pravo na odbranu, pravo na pravično suđenje, na koncu pravo na pravni lijek“, ocjenjuje Rmandić.

Stoga, upozorava da bi takvo zakonsko rješenje moglo da bude zloupotrijebljeno u izuzetno velikom obimu.

„Ne kažemo da hoće, ali postoji realna opasnost da ono bude zloupotrijebljeno, a to vam govorim iz iskustva koje imamo iz prethodnih nekoliko decenija koliko radimo u policiji“, kaže on.

Da se predloženim izmjenama Zakona o unutrašnjim poslovima narušava ravnoteža između političkog upravljanja i operativne autonomije, odnosno, izvršne vlasti i profesionalizacije policije, stava je i doktor nauka bezbjednosti Ivan Pekić.

„U ovim izmjenama diskrecija ministra i organa MUP-a nije dovoljno normativno ograničena, nema jasne ex ante kriterijume i nema snažan ex post nadzor. To proizvodi ono što se u naučnoj literaturi, čime se lično i ja bavim, naziva administrativna arbitrarnost, stanje u kojem odluke jesu formalno zakonite ali suštinski neprovjerljive“, kazao je on.

Sve to bi, kako pojašnjava Pekić, vodilo ka lošijem sprovođenju zakona nad politički povezanim akterima kao i gubitku operativne kohezije.