Odluka o hapšenju i podizanju krivične prijave protiv Dragana Brkovića i njegovih saradnika zbog poslovnih malverzacija prilikom kupovine i reorganizacije preduzeća HTP Boka predstavlja određeni pomak u slučaju privođenja pravdi ovog DPS tajkuna.

Međutim, da bi slučaj Brkovićeve samovolje bio tretiran na jedan cjelovit i pravičan način, neophodno je optužnicom obuhvatiti sva nepočinstva koja je dotični kontroverzni biznismen sprovodio na teritoriji pljevaljske opštine.

Stotine naših sugrađana, zajedno sa svojim porodicama, na očigled cjelokupne crnogorske javnosti, tužilaštva i sudova, godinama unazad, bilo je izloženo neviđenom mrcvarenju i nepravdi. Bez plata, elementarne sigurnosti i života dostojnog jednog radnika u XXI vijeku, posmatrali su kako bahati Đukanovićev kum arči pljevaljske resurse i fabrike koje su stvarale generacije, pritom, ispoljavajući nezapamćen nivo arogancije.

Nekontrolisana sječa i devastacija pljevaljskih šuma, štetni koncesioni ugovori koji su sklapani mimo svake poslovne logike i svijesti o zaštiti državnih resursa, neisplaćene zarade radnicima i višemilionska neizmirena dugovanja prema državi i Opštini Pljevlja, predstavljaju bilans Brkovićeve poslovne hajdučije, zbog koje će neko morati da odgovara.

Višegodišnje funkcionisanje „Vektre“ na teritoriji naše opštine, mimo svih zakonskih okvira i elementarno uspješnog poslovanja, je nešto čemu konačno mora doći kraj.

Koristim ovu priliku da podsjetim javnost da je dotični Brković, različitim mahinacijama, uspio za bagatelni iznos, da kupi i jedinu fabriku elektronike u Crnoj Gori, u kojoj je radilo preko 40 inženjera. U njegovo vlasništvo prešle su i mnoge mašine, skupocijena oprema i ogroman kompleks zemljišta koji se nalazi, praktično, u gradskoj zoni. Danas, čuvena „Vojna fabrika“ predstavlja gradsko ruglo i više liči na ratom razoreno područje, nego na nekadašnji uspješni proizvodni kompleks, po kome su Pljevlja bila prepoznatljiva.

Na meti Brkovićeve poslovne gramzivosti našao se i „Građevinar“. Riječ je o, svojevremeno, jedinoj građevinskoj firmi u Crnoj Gori koja je imala zatvoren krug djelatnosti u građevinarstvu – od proizvodnje građevinskog materijala do visokogradnje. Ironijom sudbine, danas je u nekadašnjem sjedištu Građevinara smješteno Osnovno državno tužilaštvo, pa eto i simboličkog povoda državnim organima da konačno preduzmu konkretne i jasne aktivnosti po ovom pitanju.

Nova srpska demokratija je u više navrata argumentovano tretirala Brkovićev poslovni vandalizam u našem gradu. Međutim, nadležni državni organi su ćutali. Ćutao je i DPS, kao njegova matična ideološko-politička baza, iz koje je crpio sav svoj uticaj. Ćutali su i kada je, usljed naleta svoje arogancije, na najvulgarniji mogući način vrijeđao i nekadašnjeg predsjednika Opštine Mirka Đačića, prišivajući za njegovu ličnost toliko skandaloznih epiteta koje su dobro zapamtili svi naši sugrađani, a koje mi ovoga puta, iz pijeteta prema jednoj posrnuloj, neuspješnoj i sada već bivšoj političkoj priči u Pljevljima – nećemo navoditi.