Rudnik uglja izvršio je iskopavanje oko deset miliona tona uglja na području pljevaljskih sela Borovica, Ljuće i Šumana, ali na ovom prostoru još nije izvršena obećana rekultivacija devastiranog područja. Za ekologe ovakvo ponašanje Rudnika uglja je protivzakonito i neprihvatljivo, a slično mišljenje ima i Miloš Obrenić jedan od sindikalaca u Rudniku uglja, koji tvrdi da je dobar dio eksploatisanog uglja bio visokog kvaliteta.

Iz ovih kopova je iskopano oko deset miliona tona uglja. Nažalost dobar dio tog uglja nikada nije plaćen od strane Elektroprivrede – kaže Obrenić koji je po struci geolog i koji pojašnjava da se tako postupalo u vrijeme dogovorne ekonomije.

Ako bi se vrijednost iskopanog uglja u kopovima Borovice, Šumana i Ljuća, obračunao po sadašnjim cijenama, onda bi moglo da se kaže da je iz ovih sela odnijeta vrijednost od oko 240 miliona eura. Do takvog podatka se može doći ako se zna da sada Rudnik uglja isporučuje tonu uglja Termoelektrani po cjeni od 24 eura.

Prema Zakonu o rudarstvu svi oni koji zarad eksploatacije ruda devastiraju neki prostor, dužni su da isti dovedu u prvobitno ili bolje stanje. To Rudnik uglja nije uradio u slučaju kopova na području više pljevaljskih sela i na tome se mora insistirati, bez obzira čija je sada to imovina – podvlači predsjednik Ekološkog društva „Breznica“ Milorad Mitrović i pojašnjava da se Rudnik prije deset godina oslobodio vlasništva nad prostorom koji je devastirao, ali ne može pobjeći od odgovornosti jer je devastirano zemljište površina nekoliko desetina hektara vlasništvo države a i Rudnik uglja je u vlasništvu države.

Devastirani prostor nakon eksploatacije nije ničija obaveza osim Rudnika uglja, a tu obavezu je nerergularno izbjegao tako što je taj prostor prepisao državi na konto dugova prema državi, bez predhodnog privođenja namjeni tog prostora tj. bez proste rekultivacije. To je jedna velika besmisao gdje je Rudnik uglja dvostruko bio u dobitku, kroz oslobađanje obaveza prema državi i kroz oslobađanje obaveza rekultivacije. Pljevljaci imaju devastiran teren gdje se odlaže otpada, prostor idealan za razmnožavanje komaraca i gdje na određenim lokacijama dolazi do samozapaljivanja uglja. Umjesto da taj prostor bude priveden namjeni npr. poljoprivredi, on je potpuno zapostavljen – kaže Vaso Knežević ekolog i predsjednik Sportsko-ribolovnog kluba „Lipljen“.

Eksploatacija uglja u ovim kopovima završena je gotovo prije deset godina, devastirano zemljište predato je u vlasništvo države 2009. godine.

Oštećeni i država i Pljevljaci

Kada je u pitanju Borovičko jezero, Vaso Knežević kaže da je ono nastalo tako što su okolni potoci ispunili vodom jedan od nerekultivisanih kopova. On navodi i da bi zbog svega učinjenog Rudnik uglja trebao da sada finasira uređenje ovog jezera.

Ova nepravda bi trebala da se ispravi i da rudnik preuzme obavezu oko uređenja prostora u Šumanama i oko uređenja Borovičkog jezera, jer nije društveno odgovorno ono što su uradili. Naravno, nije samo Rudnik uglja kriv zbog izbjegavanja te obaveze, već je kriv i onaj ko im je to dozvolio tj. Vlada, jer po meni zbog takvog postupka oštećena je i država zbog nenaplaćenog duga, a i Pljevljaci kojima je taj prostor ostao takav kakav jeste. Samo je Rudnik profitirao na takvom potezu – ističe Knežević.