Saopštenje za javnost

Predsjednik Crne Gore bi trebalo da ima objektivan odnos prema činjenicama, i nikako ne bi smio da ih tumači u skladu sa svojim političkim interesom, kako je to učinio Jakov Milatović, pokušavajući da relativizuje krivicu Krivokapićeve i Abazovićeve vlade za zaustavljanje Crne Gore na evropskom putu.

Činjenica je da Crna Gora nakon 30. avgusta 2020, dolaskom Krivokapićeve vlade, čiji je Milatović bio ministar, nazaduje u procesu evropskih integracija. O tome ubjedljivo govore izvještaji EK, koji su tokom posljednjeg trogodišta značajno kritičniji od svih prethodnih. Nova vlast koju je personifikovao sadašnji predsjednik Crne Gore, došla je kao neko ko je pretendovao da uvede veći red u državi, a nikad nijesmo imali veći nered. Parlamentarna većina iz 2020. podredila je interese građana, države i našeg evropskog puta, neutoljivoj želji da uništi Demokratsku partiju socijalista, i zato česti nijesu prezali da rade suprotno sugestijama evropskih institucija, ugrožavajući time i put Crne Gore u EU. Umjesto da služe građanima i unapređuju rad institucija, bilo im je presudno da snize rejting DPS-a, a da sebe što duže ostave u foteljama.

Nema uvjerljivijeg primjera koliko ih nije bilo briga za evropske integracije Crne Gore, od pravnog nasilja u Skupštini kada su uprkos upozorenjima Brisela, izglasali izmjene Zakona o predsjedniku, sa sviješću da ruše Ustav sopstvene države. Bio je njihov zločin sa predumišljajem prema evropskim integracijama, jer su svi, u trenutku kada su glasali za “to pravno strašilo”, znali da Crna Gora sa takvim parlamentom ne može biti članica EU.

Tokom mandata prethodne dvije vlade, od kojih je Milatović bio ministar u jednoj, Crna Gora je formalno zaustavljena na putu prema EU. Nijesmo zatvorili niti jedno pregovaračko poglavlje. Od 9 milijardi eura koliko je EU opredijelila za projekte na Zapadnom Balkanu u periodu od 2021. do 2027. nijesmo iskoristili ni cent. Fondovi EU su ostali netaknuti zbog lošeg upravljanja državom. Krivokapićeva vlada će ostati upamćena po tome što je srušila kompletnu pregovaračku strukturu, eliminišući iz pregovaračkog tima institucionalnu pamet države, ali i po tome što je donosila zakone bez konsultacija sa EK i VK. Abazovićeva je nastavila tamo gdje je stala Krivokapićeva vlada. Završile su svoje mandate sa čuvenim ocjenama briselskih zvaničnika da je Crna Gora tokom njihovog mandata postala “rak rana regiona”, i zemlja koja je “nestala u Briselu”.

Danas, tri godine od zaustavljanja evropskog puta, iako revanšizam prema Demokratskoj partiji socijalista nije zamro, primjetno je da se naša politička konkurencija ponosi vrijednostima koje smo mi i naši koalicioni partneri postavili i determinisali ih kao temelje državnog razvoja. Skoro svi su shvatili kako je mudro i vizionarski bilo učlaniti Crnu Goru u NATO, iako su svojevremeno zagovarali da se to ne desi. Skoro svi sad vide koliko je važno da država postane članica EU, iako su mnogi svojevremeno javno govorili da to ne treba da se desi. Skoro svi sad vide da je priznanje Kosova bila ozbiljna i državnička odluka, iako su uzbunjivali građane i prijetili građanskim sukobima ukoliko se to dogodi.

Drago nam je da su predsjednik Milatović i ostali politički akteri tridesetoavgustovske većine prihvatili našu evropsku i evroatlansku platformu, ali ne raduje nas da tako često zaobilaze činjenice i suočavanje sa svojom odgovornošću za blokadu evropskog puta Crne Gore.

Andrija Nikolić, član Predsjedništva DPS-a i poslanik u Skupštini Crne Gore