U državnoj upravi Crne Gore je zaposleno 60.000 službenika, tako da na 10 stanovnika ima jedan službenik koji bi trebao biti u službi građana, te po standardima produktivnosti zaposlenih, svaki zahtjev građana bi trebao biti riješen u roku od 24 sata, kaže za „Dan“ poslovni psiholog za sisteme upravljanja ljudskim resursima, Aleksandra Šofranac. Upozorila je da godišnje iz budžeta dajemo preko pola milijarde za političare, njihove zaposlene partijske članove, te rodbinu i kumove.

– Pritom u Crnoj Gori imamo još minimum 10.000 zaposlenih u državnim i opštinskim preduzećima koja takođe služe za partijska zapošljavanja onih partija kojima su građani dali najvišu podršku na izborima. Ako uzmemo broj od 70.000 partijski zaposlenih čija je prosječna zarada 708 eura dobijamo iznos od 594.720.000 eura na godišnjem nivou, i ako tome dodamo finansiranje političkih partija iz budžeta oko 6.000.000 eura na godišnjem nivou, dobijano iznos od 600.720.000 miliona eura, više od pola milijarde eura za političare i njihove zaposlene partijske članove, rodbinu i kumove, koji su društveni sistem doveli do rasula, a standard građana do siromaštva, upozorava Šofranac.

Prema njenim riječima, svaki građanin (87 odsto) kroz plaćanje poreza i taksi izdvaja godišnje 1.100 eura i plaća političare i političke „uhljebe“.

– Sada se dovodi u pitanje kako to mogu 83 odsto građana koji žive u siromaštvu i riziku od siromaštva. Naravno da ne mogu! Obzirom da je rasprodata i pokradena sva državna imovina u proteklih 30 godina, političari pribjegavaju zaduživanjem već siromašnih građana kod Svjetske banke i MMF koji su na globalnom nivou zaduženi za porobljavanje zemalja u finansijskom kolapsu, tako da već siromašnih 83 odsto građana svjesno prodajući na izborima svoj glas za 20, 50 ili 100 eura, daju svoju podršku političkim hijenama da im unaprijed porobe potomstvo za svoje lične finansijske interese a njih dovedu u beznađe gdje caruju izmišljene podjele, mržnja, nemaština i glad, ocjenjuje Šofranac.

Bez članske karte ni Nikola Tesla ne bi dobio posao

Šofranac dodaje da bi jedan sistem funkcionisao moramo imati kompetentnu stručnu organizacionu strukturu.

– Šta se dešava sa državnim sistemom Crne Gore, 30 godina je vladao DPS koji je u društvo duboko ukorijenio partitokratiju, po modelu da se bez partijske članske karte ne može dobiti posao, čak i da konkuriše Nikola Tesla koji bi, zbog gole egzistencije, radio i na terenskom održavanju distributivne mreže. A onda poslije njih na vlast dolaze nove opozicione snage, koji bez ikakvog iskustva osim dotadašnjeg opozicionog politikanstva za koje su dobijali svoj dio „kolača“ i naravno bili uhljebljeni u sistem, pritom neznaveni sprovode istu metodologiju raspodjele resursa i zapošljavanja „partijski podobnih“ a ne stručnih i sposobnih. Tako su samo promijenili pozicije u vlasti a raspodjela novca iz budžeta za njihove lične i partijske interese je ostala ista, zaključuje ona.

Dodaje da sadašnji državni sistem ne predstavlja sistem vladavine prava već sistem moći u kom vladaju pravila stranaka i njihovih funkcionera, a u samo jednom smjeru ostvarenja svojih ličnih ili stranačkih interesa.

– Jedan od modela urušavanja partitokratije je u otvorenim listama na kojima bi građani pored partijske liste, glasali stručnog i iskustvenog pojedinca sa jasno utvrđenim kompetencijama i uslovima za kandidaturu koji će moći, kao zakonski i materijalno odgovorno lice, da iskoristi svoje znanje u parlamentu tj. narodnoj skupštini i bude u službi građana i za dobrobit državnog sistema a ne u službi političkih partija koje u parlament ne postavljaju kompetentne ljude i ne daju ministarske funkcije stručnim i sposobnim već biraju partijski poslušne i podobne. Otvorene liste bi bile preteča depolitizaciji državnih institucija i preduzeća i svijetla tačka spasa u ponoru u kome se sada nalaze građani Crne Gore. Kroz depolitizaciju bi došlo i do optimizacije radnih mjesta u državnoj upravi i preduzećima što je i neophodno zbog smanjenja zaduživanja građana na godišnjem nivou za nekoliko stotina miliona eura i usmjeravanje nezaposlenih na pokretanje sopstvenih biznisa u turizmu, poljoprivredi i proizvodnji i njihovoj svrsishodnosti kako svom ličnom prosperitetu tako i prosperitetu države i njenih građana, naglasila je Šofranac.