General Nebojša Pavković preminuo je u 79. godini u Beogradu, prenose srpski mediji. On je 28. septembra pušten prije odluženja zatvorske kazne u Finskoj kako bi se liječio u Srbiji.

Nebojša Pavković je rođen 10. aprila 1946. godine u selu Senjski Rudnik, u opštini Despotovac. Osnovno obrazovanje završio je u rodnom kraju, a učiteljsku školu 1966. godine u Aleksincu.

Vojnu karijeru započeo je studijama na Vojnoj akademiji Kopnene vojske u Beogradu, koju je završio 1970. godine sa odličnim uspjehom. Nastavio je obrazovanje u Komandno-štabnoj akademiji Kopnene vojske, diplomirajući 1982. godine, a 1988. godine završio je komandno-štabnu školu operatike sa srednjom ocjenom 10 rangiran prvi u rangu.

Prve komandirske dužnosti obavljao je u Pješadijskoj školi rezervnih oficira u Bileći, Bosna i Hercegovina, gdje je bio i referent za studije i unapređenje nastave. Kasnije je bio komandant pješadijskog bataljona u Desetoj pješadijskoj brigadi, a u Šesnaestom proleterskom pješadijskom puku najprije načelnik Štaba, a potom komandant. Od 1988. do 1989. godine bio je komandant Šesnaeste motorizovane brigade, nakon čega je premješten u Kabinet saveznog sekretara za narodnu odbranu, gdje je do 1993. godine obavljao dužnosti načelnika odjeljenja, zamjenika načelnika i načelnika Kabineta.

Put do Prištinskog korpusa, komandanta Treće armije i načelnika Generalštaba VJ

Od 1994. godine u Prištinskom korpusu obavljao je više dužnosti – bio je načelnik Odjeljenja za operativne poslove i obuku, načelnik štaba i komandant korpusa. Komandant Treće armije postao je u decembru 1998. godine i tu funkciju obavljao do februara 2000. godine.

U februaru 2000. godine postavljen je za načelnika Generalštaba Vojske Jugoslavije, na toj poziciji ostao je i pored brojnih zahtjeva za smjenu, uključujući i period nakon promjena 5. oktobra 2000.

Smijenjen je ukazom predsjednika SRJ Vojislava Koštunice 24. juna 2002. godine.

Pavković je prvobitno odbio odluku o smjeni, ulažući žalbu Ustavnom sudu SRJ i drugim institucijama, a kasnije je naveo da je smijenjen zbog odbijanja naređenja Koštunice u junu 2001. godine da Vojska upadne u Biro za komunikacije Vlade Republike Srbije.

Pavković je nakon smjene osnovao stranku Narodni blok i bio kandidat na predsjedničkim izborima 2002. godine, osvajajući 75.662 glasa. Krajem 2003. godine protiv njega je podignuta optužnica Haškog tribunala, a izručen je 2005. godine. Tribunal ga je 2009. godine proglasio krivim po svim tačkama optužnice, osuđujući ga na 22 godine zatvora zbog deportacija, prisilnih premještanja, ubistava, progona i drugih nehumanih djela.

Za šta ga je Hag teretio i osudio

Pavković je obavljao brojne dužnosti u Jugoslovenskoj narodnoj armiji (JNA), a od 1994. godine bio je raspoređen u Prištinskom korpusu na Kosovu, kojim je komandovao od 1998. godine.

Protiv njega i drugih generala je krajem 2003. podignuta optužnica Haškog tribunala, a 2005. godine je izručen Međunarodnom krivičnom sudu za bivšu Jugoslaviju u Hagu.

On je 2009. godine proglašen krivim po svim tačkama optužnice i osuđen na 22 godine zatvora za deportacije, prisilna premještanja, ubistva, progone i druga nehumana djela.

Zajedno sa njim, osuđeni su i Vladimir Lazarević, Nikola Šainović, Dragoljub Ojdanić i Sreten Lukić. Prvooptuženi Slobodan Milošević je umro u pritvoru a Milan Milutinović je oslobođen optužbi.