Stanovništvo većih gradova u Njemačkoj se prošle godine istopilo tempom nezabilježenim skoro tri decenije, saopštio je Savezni institut za demografska istraživanja (BiB) iz Visbadena u ponedeljak.

Iseljenja u manje gradove i ruralne sredine bilo je za 1,8 odsto brže nego u pretpandemijskoj 2019. godini, a istovremeno je preseljavanje u gradove sa više od 100.000 stanovnika usporilo za 5,4 odsto.

„Saldo unutrašnje migracije ka velikim gradovima je bio najmanji u poslednjih 28 godina“, naveo je BiB.

U poređenju sa 2019. iz velikih gradova više su se iseljavali građani iz grupe od 30 do 49 godina, plus 3,7 odsto, i maloletnici, 8,9 odsto.

„Brojke ukazuju da je suburbanizacija porodica, koju smo uočili i prije pandemije, tokom 2021. dodatno ubrzala“, rekao je ekspert BiB Tamilvaj Kolova (Tamilwai Kolowa).

Suburbanizacija je proces suprotan urbanizaciji, odnosno označava selidbu gradskog stanovništva u prigradska naselja, manje gradove i ruralne sredine. Suburbanizacija se često naziva i bijeg iz gradova.

Mogući razlozi su, ocijenio je Kolova, promjenjeni stambeni afiniteti, manjak stambenog prostora i uporno visoka cijena stanova.

Stručnjaci su kao godinu za poređenje uzeli poslednju godinu prije pandemije, jer pandemija je na specifičan način uticala na obrazac seljenja.

Tako je, između ostalog, 2020. bilo manje preseljenja uslovljenih promjenom posla ili zbog školovanja, navodi BiB, dodajući da zbog toga poređenje 2021. sa 2020. nije relevantno.

Institut dodaje da su veliki gradovi već 2020. počeli da gube stanovništvo, ali uglavnom zbog slabije mobilnosti stanovništva uslovljene pandemijom.