Širom Evrope, ali i u našem regionu, aktivne su organizacije, udruženja i političke partije koje se posvećeno bave pravima i interesima najstarije populacije. U nekim državama, kao što je Srbija, te organizacije imaju značajnu ulogu na političkoj sceni, dok su u Crnoj Gori penzioneri često marginalizovani u političkim procesima

U burnim raspravama na koje smo navikli u crnogorskom parlamentu primjetno je odsustvo predstavnika jedne od najbrojnijih grupa našeg društva. Naime, iz skupštinskih klupa se ne čuje glas penzionera, najranjivije i najbrojnije grupe u crnogorskom društvu. Iako su decenijama ulagali u izgradnju ove zajednice, njihov glas se rijetko čuje u političkoj areni. Iako ne manjka obećanja ni od strane vladajućih i ni od strane opozicionih struktura za bolje i sigurnije treće doba, penzioneri od toga i nemaju previše koristi. Penzioneri u Crnoj Gori su često marginalizovani u političkim procesima, pa je tako i odluka o povećanju minimalnih penzija, iako se tiče isključivo ove populacije, donijeta bez njihovog konkretnog stava, pa čak i bez konsultacija s njima.

DEMOKRATIČNA STRANKA UPOKOJENCEV SLOVENIJE (DESUS) PROŠLE GODINE PO PRVI PUT NIJE UŠLA U PARLAMENT OD PROGLAŠENJA NEZAVISNOSTI. NAJJAČI SU BILI 2014. GODINE KADA SU IMALI 10 POSLANIKA

Sa druge strane, širom Evrope, ali i u našem regionu, aktivne su organizacije, udruženja i političke partije koje se posvećeno bave pravima i interesima najstarije populacije. U nekim državama, kao što je Srbija, te organizacije imaju značajnu ulogu na političkoj sceni. Partija ujedinjenih penzionera Srbije (PUPS), koju predvodi Milan Krkobabić, već godinama je dio vlasti, a u parlamentu imaju tri poslanika (parlamentarni status u poslednjih nekoliko izbornih ciklusa ostvarili su u predizbornim koalicijama sa Socijalističkom partijom Srbije i Jedinstvenom Srbijom).

Penzioneri politički aktivni na Zapadu

Na Zapadu su takođe brojne partije penzionera, koje su u brojnim tamošnjim državama dio vlasti, a među najpoznatijima je svakako partija 50Plus u Holandiji. Ona je dio vlasti, a u tamošnjem parlamentu ima tri poslanika. Italijanska partija penzionera nekada je bila parlamentarna, a onda se ujedinila sa partijom Forca Italija. Partija penzionera Engleske je nakon nekoliko neuspješnih izbornih ciklusa prestala da postoji, iako je na lokalnom nivou imala nekoliko svojih predstavnika. Sličnu sudbinu doživjela je i partija najstarijih građana u Norveškoj, koja se transformisala u NVO za podršku penzionerima, te u Mađarskoj, Španiji itd.

Hrvatska stranka umirovljenika (HSU) u aktuelnom sazivu Sabora ima jednog poslanika, a to mjesto izborila je na listi „Restart“, koju su činile partije centra i lijeve orijentacije – SDP, HSS i neke lokalne inicijative, kao i manjinske grupe. Interesantno je da je ova partija u prethodnom periodu imala i značajnije uspjehe, pa je početkom ovog milenijuma imala i tri poslanika u Saboru (2003. godine), i to nakon samostalnog nastupa na izborima, dok su na izborima 2011. osvojili četiri zastupnička mjesta u sklopu koalicije „Kukuriku“ (ponovo sa SDP-om na čelu, ali i HNS-om i drugim lokalnim grupacijama).

Penzioneri imaju političke predstavnike i u Sjevernoj Makedoniji. Devedesetih je postojao Savez penzionera opštine Bitolj, a 2008. godine formirana je Partija penzionera Sjeverne Makedonije. Od 2013. aktivna je Partija ujedinjenih penzionera i građana Makedonije (POPGM), koja je dio vlasti i ima jednog poslanika u tamošnjem parlamentu. Parlamentarni status duguju predizbornoj koaliciji „Možemo“, koju je predvodila tamošnja najjača stranka SDP.

Škotske penzionere predvodili ljudi iz svijeta biznisa i fudbala

Škotska partija penzionera, Scottish Senior Citizens Unity Party (SSCUP) ima vrlo zanimljivu priču. Njena borba uglavnom je bila vanparlamentarna, a nastala je nakon pokušaja reforme britanskog penzionog sistema koja je podrazumijevala podizanje granice za odlazak u penziju. Njen lider bio je dugogodišnji biznismen i vlasnik FK Madervel Džon Svinburn, a pravi bum je doživjela nakon podrške penzionisanih fudbalera dva najtrofejnija kluba te države Seltika, odnosno Rendžersa, Bilija Meknila i Erik Kaldoua. Ta stranka više ne postoji.

BiH ima Stranku penzionera i umirovljenika, koja je u koaliciji sa partijom Narod i pravda izborila parlamentarni status. Više predstavnika ima na lokalnim nivoima, a najjači odbori su im u Sarajevu i Zenici.

Možda i najreprezentativniji primjer uspješnosti stranke penzionera imamo u Sloveniji. Tamošnja Demokratična stranka upokojencev (DESUS) prošle godine po prvi put nije ušla u parlament. Od proglašenja nezavisnosti Slovenije, ta stranka bila je dio tamošnjeg političkog života. Jednog poslanika imali su 1992. godine, kada su nastupili samostalno, 1996. u koaliciji su dobili pet mandata, ali su završili u opoziciji, dok su se do poslednjih izbora uglavnom držali uz vlast. Čak su 2013. godine sami napustili tadašnju vladu Janeza Janše. Najjači su bili 2014. godine, kada su u parlamentu imali čak 10 poslanika.