Lekić apeluje da se vrati trobojka na zgradu Opštine Pljevlja: Većina Pljevljaka su Srbi, koji govore srpskim jezikom i trobojku smatraju svojom zastavom

Nova srpska demokratija Pljevlja podnijela je zahtjev predsjedniku opštine Pljevlja Igoru Goluboviću i predsjedniku Skupštine opštine Pljevlja Dragiši Sokiću za isticanje trobojke na zgradama opštine Pljevlja i Skupštine opštine Pljevlja tokom državnih praznika (21. maj i 13. jul), ali i za vrijeme određenih praznika koji zauzimaju posebno mjesto u srpskom narodu.

Tim povodom, predsjednik OO Nove srpske demokratije Pljevlja Milan Mijo Lekić, istakao je da je Nova srpska demokratija, kao vodeći politički predstavnik srpskog naroda u Crnoj Gori, tokom cijelog svog trajanja na političkoj sceni, blagovremeno ukazivala na različite oblike diskriminacije sa kojima se suočavaju Srbi.

„Srbi su diskriminisani i po pitanju ispoljavanja nacionalnih simbola. Ustav Crne Gore, Zakon o izboru, upotrebi i javnom isticanju nacionalnih simbola, kao i Zakon o manjinskim pravima i slobodama u potpunosti prepoznaju i afirmišu pravo na slobodno isticanje nacionalnih simbola za manjinske narode. Međutim, za razliku od njih, srpski narod, uprkos činjenici što predstavlja konstitutivni i državotvorni faktor istorijskog trajanja ove države, nalazi se potpuno u podređenom položaju, jer, njegovi nacionalni simboli su u potpunosti marginalizovani kada je u pitanju zvanična državna politika; dok, u slučajevima Tuzi, Ulcinja, ali i nekolicine crnogorskih opština, gdje se, bez ikakvih zakonskih prepreka ističu zastave većinskog albanskog stanovništva, vidimo da su potisnuti i u odnosu prema manjinskim narodima“, poručio je Lekić, apelujući da se trobojka istakne za Vidovdan (28. jun), a potom i na Svetu Petku (27. oktobar) i Savindan (27. januar).

„Vjerujem da ne bi trebalo nikome, a pogotovo njima dvojici, posebno pojašnjavati zbog čega su ova tri praznika uzeta za primjer. Naša molba ima i istorijsko utemeljenje, ali i uporište u aktuelnoj društveno-političkoj praksi. Opštepoznata je činjenica da je trobojka imala status narodne zastave u Crnoj Gori, da su brojne svečanosti – poput krunisanja kralja Nikole I Petrovića Njegoša, obilježavane upravo u znaku trobojke, da je tradicionalna narodna nošnja u Crnoj Gori trobojna i tako dalje. O zastupljenosti trobojke u Crnoj Gori govorili su mnogi putopisci i hroničari, dok je njena upotreba definisana i Ustavom za Knjaževinu Crnu Goru iz 1905, gdje u članu 39 doslovce stoji: „Narodne su boje: crvena, plavetna i bijela“. Njena upotreba bila je afirmisana i u Kraljevini Jugoslaviji, socijalističkoj Jugoslaviji, Saveznoj Republici Jugoslaviji, pa sve do 2004. godine, kada su tadašnje vlasti donijele odluku u promjeni državne zastave“, istakao je Lekić, podsjećajući da je, prema poslednjem popisu stanovništva, u Pljevljima živi 57,07% Srba, dok srpskim jezikom govori 67,52% građana Pljevalja.

„Simboli veličanstvenih litija u organizaciji Srpske pravoslavne crkve, kao primjer najmasovnijih skupova u istoriji naše opštine, bile su upravo trobojke, dok su u Pljevljima nikle na desetine i stotine grafita i murala sa trobojkama. Vjerujem da će ove činjenice, uz primjer Berana, a od nedavno i Budve – opština koje su uvele praksu isticanja trobojke, dodatno ohrabriti gospodu Golubovića i Sokića da postupe u skladu sa sveopštim očekivanjima ogromne većine Pljevljaka, koji svakodnevno izražavaju želju da se trobojki vrati status kakav ona zaslužuje“, zaključio je Milan Mijo Lekić.