Sekretarijat za zaštitu imovine Opštine Budva zatražio je od v. d. vrhovne državne tužiteljke i predsjednice Tužilačkog savjeta Maje Jovanović da se preispita rad Specijalnog državnog tužilaštva prilikom sklapanja sporazuma o priznanju krivice sa šefom budvanske organizovane kriminalne grupe (OKG) Svetozarom Marovićem i njenim članovima.

Prigovor Maji Jovanović uputio je sekretar za zaštitu imovine Đorđe Zenović zbog sumnje da je, kako se navodi, višestruko precijenjena imovina koju su Marović i članovi kriminalne grupe ponudili kao garanciju da će Budvi vratiti milionski iznos koji su pokrali.

U prigovoru u koji su “Vijesti” imale uvid od Tužilačkog savjeta se zahtijeva da se, prije svega, “pročešlja” rad tužilaštva na čijem čelu je u vrijeme sklapanja sporazuma o priznanju krivice bio Milivoje Katnić.

Na ovakav potez, Zenović (Demokrate) se odlučio nakon što se od prodaje kompletne imovine Marovića, ponuđene kao garancija, u opštinsku kasu slila tek četvrtina od 1,09 miliona eura, koliko je odbjegli Budvanin bio dužan da uplati na ime imovine štete koju je njegova krimi-grupa nanijela gradu.

”U ime Sekretarijata za zaštitu imovine Opštine Budva podnosim vam prijavu na rad državnih tužilaca i rukovodilaca državnih tužilaštava u odnosu na primjenu instituta sporazuma o priznanju krivice. Naime, izražavam otvorenu sumnju u savjestan rad i postupanje nadležni tužilaca i rukovodilaca državnih tužilaštva, a prije svih Specijalnog državnog tužilaštva u pogledu zaključenja sporazuma o priznanju krivice sa licima za koje je postojala osnovana sumnja da su oštetili budžet Opštine Budva u ranijem periodu. U javnosti su vrlo dobro prepoznati predmeti za koje su godinama podnošene krivične prijave zbog postojanja osnovane sumnje da su radnjama državnih, lokalnih funkcionera i drugih lica počinjena krivična djela kojima je budžet Opštine oštećen”, napisao je Zenović.

Naglasio je da je jedan broj tih krivičnih postupaka okončan postizanjem sporazuma sa nadležnim tužilaštvom, na osnovu kojih su donesene pravosnažne sudske presude kojima su osuđeni bili dužni da Opštini Budva nadoknade počinjenu novčanu štetu.

”Kao sredstvo obezbjeđenja naknade dosuđene novčane štete tužilaštvo je prihvatilo nepokretnu imovinu čija vrijednost u najvećem broju slučajeva po našoj ocjeni nije odgovarala visini dosuđenog obeštećenja”, navodi Zenović.

Dodaje da su u pojedinim slučajevima, u kojima je Opština Budva zahtijevala od tužilaštva da joj se dostavi procjena vrijednosti nepokretne imovine koja je bila garancija za isplatu štete po presudama, dobijali odgovore da procjene uživaju određeni stepen tajnosti.

”Zbog toga nijesmo bili u mogućnosti da se uvjerimo u transparentan i zakonit postupak vršenja procjene, što dodatno otvara sumnju u zloupotrebe koje su vršene. U konačnom, donošenjem pravosnažne sudske presude na osnovu sporazuma Opština Budva je izgubila mogućnost da ponovo otvara okončane postupke, iako smatramo da visine dosuđenih iznosa nijesu vrijednosno adekvatno pokrivene garancijama u vidu nepokretne imovine. Iz tog razloga smo sada u situaciji da nakon prodaje nepokretne imovine koja je dosuđivana kao sredstvo obezbjeđenja ne uspijevamo da dobijemo ni četvrti dio iznosa koji se Opštini Budva morao uplatiti po osnovu pravosnažnih presuda”, istakao je Zenović.

Naglasio je da je takav primjer sa imovinom koja je Budvi dodijeljena kao sredstvo obezbjeđenja po presudi Višeg suda u slučaju Svetozara Marovića.

”Slična situacija je i sa ostalim predmetima u kojima se Opština nalazi na strani oštećenog. Kao organ koji je nadležan da se stara o imovini Opštine Budva i njenih građana, nadam se da ćete uvažiti ovaj naš prigovor, da ćete razumjeti situaciju u koju smo dovedeni usljed, po našem mišljenu, očigledne zloupotrebe instituta sporazuma o priznanju krivice i nesavjesnog rada nadležnih tužilaca i rukovodilaca tužilaštva”.

Marović je zaključio sporazum o priznanju krivice pred Specijalnim državnim tužilaštvom kojim je tada rukovodio Katnić, i obavezao se, kasnije i sudskom presudom, da će da nadoknadi 1.096.481 eura na ime imovinske koristi koju je stekla organizovana grupa kojom je rukovodio.

Početkom aprila, Opština Budva preuzela je po upola manjoj procijenjoj cijeni đedovinu Marovića, jer na ročištu nije bilo zainteresovanih za kupovinu. Opština je tada ponudila ukupno 65.322 eura za tri parcele na Jazu i Krimovici koje su bile na ponovoljenom drugom ročištu. Postupak prodaje Marovićeve imovine započeo je još u novembru 2019. godine, od kada se praktično stalno odlagao, a prošlo je govoto četiri i po godine od kada je Marović morao da izmiri milionski iznos. Naime, 10. oktobar 2017. bio je krajnji rok, na koji se prilikom izricanja presude u podgoričkom Višem sudu, a nakon postizanja sporazuma sa SDT-om, Marović obavezao da će nadoknaditi 1,09 miliona eura.

Prodajom imovine Opština je naplatila oko 80 hiljada eura, a prethodno je po istom principu po upola manjoj cijeni preuzela hektar zemlje u Mrčevom polju za 225.000 eura od Marovićevog sina Miloša, koji je tom zemljom garantovao da će njegov otac izmiriti dug.

Preostalo je da Opština naplati još oko 800.000 eura, i to blokadom penzije starijeg Marovića – mjesečno po 239 eura.

Opština bi i tu mogla da ostane kratkih rukova, jer je Marović prije nekoliko mjeseci tužio Budvu osporavajući rješenje javnog izvršitelja po kome mu se od penzije uzima 239 eura. Tužbom je obuhvaćena i prodaja nekretnina koje nije prilikom zaključenja sporazuma o priznanju krivice sa SDT naveo kao garanciju.

Marović je uhapšen u decembru 2015. godine, da bi u maju sljedeće bio pušten iz spuškog zatvora nakon što je priznao krivicu i zaključio sporazum koji je verifikovao Viši sud.

Potom se domogao Beograda, od kada mu se gubi “svaki trag”, jer srbijanske državne institucije navodno ne mogu da pronađu Marovića, za kojim je Crna Gora raspisala potjernicu.

Vlada je više puta od Srbije tražila izručenje Marovića.

Glavna kazna kojom je stariji Marović osuđen na jedinstvenu kaznu zatvora od tri godine i devet mjeseci, apsolutno zastarijeva 10. oktobra 2026. godine.

Prepiska s Đukanovićem

Marović je nadavno optužio predsjednika Crne Gore i nekadašnjeg stranačkog kolegu Mila Đukanovića da se nezakonito obogatio, privatizujući državu.

U otvorenom pismu, između ostalog je napisao da su “vršili pritisak na svjedoke” da moraju biti protiv njega, kako bi se oglasio krivim…

”Ja imam snimljeno svjedočenje njihovog straha… Nisi znao nikoga ni iz Tužilaštva, niti SDT i nisi se nikada sreo sa njima, iako si mi pričao to jutro pred hapšenje da si mu lično rekao da treba da se sporimo pred sudom ako već mora sa slobode, a ne iz samice”, napisao je Marović.

Đukanović je odgovorio da Marović piše neistine, a iz Specijalnog tužilaštva saopštili su da će provjeriti navode nekada moćnog Budvanina.