Opštinski odbor Socijalističke narodne partije (SNP) Pljevlja oglasio se povodom ostavke predsjednika te opštine Mirka Đačića, ističući da on nije podnio ostavku, već je “smijenjen i otjeran sa mjesta prvog čovjeka posljednje kolonije u Evropi”.

Saopštenje SNP-a prenosimo u cjelosti:

Ostavka Đačića, sve je prije nego izraz njegove slobodne volje, jer ko to, već, može govoriti o slobodnoj volji pojedinca u DPS-u u ovom trenutku kada je razaraju afere na svim nivoima.

Razlozi za ovakav potez neprikosnovenih gospodara naslućivali su se još od trenutka kad je Đačić prvi put odsvirao solo dionicu koja se nije uklapala u „Pljevaljski rekvijem“ koji već decenijama komponuje podgorička vlast i podgorički tajkuni.

Svi se sjećamo „komplimenata“ koje je dobio od vlasnika „Vektre“ kada je pokrenuo pitanje naplate koncesija za šume ili retoričkog šamaranja od strane predsjednika Vlade kada je pod pritiskom opoziciji pomenuo pitanje ekološke takse onima koji nemilosrdno truju Pljevlja i Pljevljake. Smjena je konačno potpisana kada je javno zatražio da se bar izvrši prebijanje poreskog duga Opštine sa dugovanjima „Vektre“. Očigledno da je Đačić onaj šraf koji je pukao i zasmetao uhodanom mehanizmu eksploatacije Pljevalja bez iole adekvatnog vraćanja bar dijela vrijednosti koja se stvara na račun opštine Pljevlja i njenih prirodnih resursa.

Ovo su samo neki od razloga što je Mirko Đačić otjeran sa pozicije prvog čovjeka Pljevalja od strane njegove partije za koju je ne tako davno rekao na Javnom servisu da je najbolja i da se ponisi time što je njen član. Koje li ironije!

Drugi razlozi za njegovu smjenu su manje vidljivi, ali svakako značajni. Ma koliko se trudio, Đačić nije uspio realizovati brojne projekte koji imaju za cilj montenegrizaciju Pljevalja i promjenu svijesti Pljevljaka, prije svega otvorenim antisrpskim stavom u kadrovskoj politici i kulturi, zatiranjem ćirilice i direktnim napadima na pojedince, istaknute predstavnike opozicije i nevladinih organizacija koje se ne slažu sa tajnim državnim projektima konačnog zatiranja srpske svijesti u ovoj Opštini.

Sve je to Đačić pokušavao, ponekad sirovo i obskurno ali to, očigledno, nije bilo dovoljno njegovim gazdama, odnosno onima koji su ga doveli na mjesto prvog čovjeka Pljevalja. Nastojeći da se uklopi u sve ono što je poslednjih pet godina bila politika DPS-a prema Pljevljima, Đačić je očigledno počeo da smeta i uslijedilo je ono što se desilo – njegova ostavka sa potpisom velikog gazde.

Naravno da ne treba žaliti za odlaskom čovjeka čije su dobre namjere popločane propalim projektima, neostvarenim obećanjima, lošom kadrovskom politikom i neodmjerenim istupima obojenim ličnim stavovima i afinitetima, ali ne treba se ni radovati ako se zna da i od goreg ima gore.

Sve u svemu, na kraju, ono što je zasluživalo da bude na početku. Ostavka Mirka Đačića jasno pokazuje da vlasti koja Crnom Gorom hara već više od četvrt vijeka, ne odgovara ni jedno kadrovsko rješenje kada su u pitanju Pljevlja i Pljevljaci bilo da su iz opozicije ili pozicije ukoliko počinje da razmišlja svojom glavom ili ukoliko bar pokuša da zaštiti interese ove opštine. Nije to od juče.

A da li će biti isto i sjutra zavisi ipak od Pljevljaka, a presudno od onih koji su zarad sitnih interesa ili u zabludi povjerovali da sve treba prepustiti centralnoj vlasti i kreatorima svih lažnih obećanja i obmana koje su lansirane Pljevljacima poslednjih decenija.